Samochody studyjne Volvo – część świadomej strategii

Data publikacji: 01.03.2004
Oryginalny tytuł wiadomości prasowej: Samochody studyjne Volvo – część świadomej strategii

1.03.2004
Samochody studyjne Volvo – część świadomej strategii

Co to takiego samochód studyjny? Dziwny lub zabawny pojazd, który zyskuje krótkotrwałą sławę przy okazji salonu samochodowego. A może coś bardziej poważnego..? Samochody studyjne stały się zasadniczą częścią działalności Volvo Cars Corporation.

Obecnie, jako część świadomej strategii, samochód studyjny powstaje z wielu różnych aczkolwiek ważnych powodów. Pierwszy samochód studyjny Volvo zaprezentowano w roku 1933, kiedy firma miała zaledwie sześć lat. Pojazd znany pod nazwą Venus Bilo, był samochodem o bardzo opływowych kształtach. Zbudowany przez niezależną firmę w ramach umowy z Volvo, opracowany został w celu zbadania społecznej reakcji na smukłe kształty – przed zamierzonym kilka lat póŸniej wprowadzeniem modelu PV36 ‘Carioca’. Carioca nie była sukcesem. Być może dlatego, że pomysł nie został wystarczająco przeanalizowany. Ciekawą cechą Venus Bilo było jej uderzające podobieństwo jej stylizacji do jednego z najnowszych samochodów studyjnych Volvo – VCC, łącznie z otworami drzwiowymi, tylnymi kołami w narożach i opadającym tyłem.

Pomysł zbudowania samochodu bardziej podobnego do modelu amerykańskiego niż mały zaokrąglony PV, powstał w roku 1952, kilka lat przed tym, jak Volvo podjęło pierwsze starania wejścia na rynek północnoamerykański. Wynikiem był ‘Filip’ – ogromne auto z silnikiem V8 i ‘skrzydełkami’ z tyłu. Pomimo, że samochód można dziś uznać za atrakcyjny, nigdy nie osiągnął etapu produkcyjnego. Wprowadzony dwadzieścia lat póŸniej, w roku 1972, kiedy Volvo oficjalnie włączyło bezpieczeństwo do swoich zasadniczych wartości, pojazd VESC (eksperymentalny samochód studyjny Volvo) dobrze przystawał do tego wizerunku. Samochód był nie tylko pojazdem doświadczalnym, służącym do badania szeregu zaawansowanych rozwiązań bezpieczeństwa, ale był również czymś w rodzaju prototypu dla modeli serii 240, które miały pojawić się dwa lata póŸniej. Krótko mówiąc, VESC był autem starannie zaprojektowanym w jasno określonym celu.

Psychoanalityk w działaniu

„Od tego czasu, stwierdzenie to jest prawdziwe w odniesieniu do każdego samochodu studyjnego” komentuje Sven de Smet szef strategii promocji marki w Volvo Cars. Sven pochodzi z belgijskiej Flandrii – z rodziny o szwedzkich sympatiach: „można to zauważyć dzięki mojemu imieniu” śmieje się Sven. „Mój ojciec również miał Volvo 140 w kolorze żółto kanarkowym i przez to moje lądowanie w Volvo było mi niemal sądzone” Po specjalizacji w psychoanalizie zaczął specjalizować się w zagadnieniach konsumenckich. „Stwierdziłem, że konsumenci są znacznie bardziej skomplikowani i interesujący niż pacjenci z dolegliwościami psychologicznymi. W ten sposób zacząłem angażować się w badania rynku i wkrótce otrzymałem pracę w organizacji marketingowej Volvo w Brukseli. Po paru latach pracy, cztery lata temu przeniosłem się do Göteborga.

Sven de Smet odpowiedzialny jest obecnie za strategię promocji marki i wizerunek firmy. Hasło ‘Dusza Marki’ służy do opisu tego co oznacza Volvo Cars. W niedalekiej przeszłości, złożona z sześciu osób, grupa Svena zaangażowana była również w stworzenie całkowicie nowego wizerunku reklamowego. Od roku 2000, zajmuje się on wszystkimi samochodami studyjnymi, które firma wystawiała na różnych salonach organizowanych na całym świecie.

Celowa strategia

„Częścią mojej pracy jest koordynacja odcinka samochodów studyjnych firmy. Organizujemy zespoły interdyscyplinarne, które je opracowują według wyznaczonej przez nas strategii. Żaden samochód studyjny nie jest dziełem przypadku” podkreśla Sven de Smet. „Wejście Volvo Cars do rodziny Forda oznaczało nowy początek i dopływ świeżej energii”.

Wymienia szereg symboli – SCC, ACC i PCC (niektóre z dodatkiem ‘2’), a także VCC (wszechstronny samochód studyjny). „Dzisiaj, do samochodów studyjnych stosujemy podejście całościowe” oświadcza. „Muszą odzwierciedlać marzenia i wizje i muszą być Ÿródłem inspiracji dla ludzi zarówno w firmie jak i poza nią. Styliści i konstruktorzy muszą mieć ujście dla swej energii twórczej, a dziennikarze i klienci muszą mieć możliwość oceny wyników tej pracy. Pojazdy studyjne zawierają wiele przykładów zaawansowanej techniki. Każdy jest czymś w rodzaju ‘rajdu fachowości’, który stymuluje reakcje i rodzi dyskusję”. Dodaje, że SCC (bezpieczny samochód studyjny) w gruncie rzeczy zajął więcej powierzchni gazetowej niż niektóre ostatnio prezentowane modele. SCC wykorzystywany był również w kampanii reklamowej – po raz pierwszy w historii Volvo.

Dziennikarze lubią nieznane

„Dziennikarze są ludŸmi niezwykle dobrze poinformowanymi, a ich zainteresowanie może być często stymulowane czymś, co nie istnieje – innymi słowy, samochodem studyjnym” zauważa Sven de Smet. „SCC jest przykładem tego, co my nazywamy „ReVolvolucją”, który w oczywisty sposób przyciąga dziennikarzy motoryzacyjnych oraz ich kolegów z prasy kolorowej. Model ten ilustruje fakt łączenia stylistyki i techniki ‘w jedno’. Jest to ważne, aby samochód był atrakcyjny i zarazem technicznie zaawansowany. SCC jest po prostu najbezpieczniejszym i najatrakcyjniejszym modelem w swoim rodzaju”.

Sven de Smet zauważa, że jeden z najnowszych modeli samochodu studyjnego – wielki VCC z 2003 roku jest ‘żywym modelem’, który charakteryzuje się wieloma innowacjami i w konsekwencji cieszy się wielkim zainteresowaniem. Uważa on, że Volvo Cars dysponuje fantastycznym zespołem konstruktorów, który wykorzystuje możliwości ponownego zastosowania znanych rozwiązań do nowych pomysłów. Wiele rozwiązań występujących w dzisiejszych samochodach Volvo obejmuje elementy stylistyczne z modelu Volvo Amazon. Zadziwiające jest to, że ciągle możemy je wykorzystywać – i będziemy mogli przez wiele następnych lat!

Globtroter z Meksyku

To w naturalny sposób prowadzi nas do José Diaza de la Vegi z Centrum Projektów Volvo. Urodzony w Mexico City wzrastał w zamiłowaniu do samochodów. „I do szybkości, piękna i zdrowia” dodaje. „Od wczesnych lat chciałem projektować samochody – i w tym konkurować z innymi”. Jego zasoby starczały jednak zaledwie na go-karting, podczas, gdy jego ojciec – inżynier posiadający własną firmę samochodową – ścigał się na łódkach. José z bratem uprawiali również narciarstwo wodne i w tej dyscyplinie zdobyli mistrzostwo Meksyku. Pasja do projektowania samochodów pozostawała silna, dzięki czemu objechał świat.

Przed wstąpieniem do Royal College of Art w Londynie i zostaniem projektantem samochodów, z pierwszą lokatą ukończył wzornictwo przemysłowe na uniwersytecie w Mexico City. Mieszkał i pracował również w Australii, USA i Francji, a także w japońskich firmach w Europie. Skandynawia również odegrała ważną rolę w jego planach. „Harmonia istniejąca pomiędzy pracą i życiem pierwszej klasy i dobrym wzornictwem stanowi tutaj składnik codzienności. Dobre środowisko i dobrzy ludzie. Te pozytywne aspekty widzę jako wyzwania – waryości, które musimy zachować dla przyszłych generacji – i jako instrumenty, które pozwalają nam zaoferować samochody pasjonujące i niezawodne” mówi José Diaz de la Vega. José przyszedł do działu projektowego Volvo Cars w roku 1990, na stanowisko szefa projektowania wnętrz, kolorystyki i tapicerki. Na tym stanowisku był również zaangażowany we wszystkie samochody studyjne – a także odpowiedzialny za wnętrza wszystkich aktualnych modeli produkcyjnych. Obecnie jest kreatywnym dyrektorem projektowania strategicznego i pracowni globalnych.

Cykl ciągły

José mówi nam, że strategiczne myślenie we wzornictwie jest procesem w podświadomości, który jest wspólny wszystkim ludziom kreatywnym. Aby w pełni wykorzystać swój potencjał, w 1999 Volvo Cars zorganizowało dział projektowania strategicznego, który stanowi część procesu projektowania wyrobu, i którego celem jest „stałe rozwijanie tożsamości wyrobów Volvo i tworzenie nowych pomysłów jako części cyklu powstawania wyrobu” To również obejmuje „ciągły cykl innowacyjny i twórczy. Samochody studyjne stanowią część ciągłego procesu badawczo-rozwojowego” wyjaśnia José Diaz de la Vega. Zaczyna szkicować ‘schemat myślowy’ z ‘samochodami studyjnymi’ po środku i liniami prowadzącymi do grup, które mają z nimi związek. Zaczyna od dostawców i innych grup zewnętrznych, takich jak dziennikarze prasy motoryzacyjnej i kolorowej, a także klienci. Wewnątrz obejmuje on centra projektowe Volvo Cars w Göteborgu, Kalifornii i Barcelonie, a także rynek firmy, public relatons, postęp techniczny, zaopatrzenie i funkcje zarządzające.

„Musimy prowadzić intensywny dialog z kierownictwem firmy, aby określić, czy koncepcja – lub jej części – jest sensowna w aspekcie rynkowym” mówi. „Rozwiązanie studyjne może czasami stać się ważną innowacją w modelu produkcyjnym. Na przykład „przezroczysty” słupek przedni z SCC (bezpieczny samochód studyjny) możemy pewnego dnia zobaczyć w „zwykłym” modelu Volvo.

Volvo – samochód luksusowy!

José Diaz de la Vega mówi nam, że dokonuje się rozróżnienia pomiędzy technologiami ‘standardowymi’ (silnik, podwozie itd.) – których to układów spodziewa się klient i związanymi ze stylistyką cechami ‘emocjonalnymi’. To w naturalny sposób doprowadza do VCC. Rozpoczyna od opisu szwedzkiego temperamentu: „Szwedzi to ludzie, którzy niechętnie dmą w swą własną trąbkę. Chociaż Volvo jest luksusową marką, Szwedzi nie wypowiadają tej opinii i traktują je jako ‘podstawową’. Musimy odważyć się powiedzieć, że jest to auto luksusowe, nawet u siebie! W innych krajach Volvo jest czymś pożądanym a posiadanie Volvo napawa dumą. Volvo znane jest ze swych standardów bezpieczeństwa, troski o innych, ponadczasowej i innowacyjnej konstrukcji, funkcjonalności i wielkiego zróżnicowania. W Szwecji była to jednak zawsze marka niedoceniona.

Wszechstronny samochód studyjny jest pierwszym prawdziwie luksusowym przykładem tego, że Volvo jest prawdziwym królem wszechstronności” podkreśla José Diaz de la Vega. „Samochód reprezentuje skandynawski luksus przełożony na język projektowy Volvo. Koncepcja ma charakter całościowy, w którym wszystkie widoczne elementy stylistyki wyraŸnie zdradzają swe Ÿródła – przód Volvo 164 i tył modelu 1800 ES. Tył nie jest dokładnie taki sam, bo ma wizualnie więcej dramatyzmu i oczywiście odzwierciedla język projektowy naszych aktualnych serii S80 i V70 w aspekcie linii wyoblonych boków, świateł, maski i innych elementów stylizacyjnych”.

Choć nie wspomina modelu Venus Bilo z roku 1933, pokrewieństwo jest oczywiste! Odchylne reflektory są przykładem postępu technicznego dokonanego w VCC, a kształt jest również ważnym elementem konstrukcyjnym. Zastanawia się, czy już nadeszła dla Volvo pora porzucenia charakterystycznego układu świateł tylnych, umieszczonych w tylnych słupkach.

Skandynawska przestrzeń

José sam odpowiada na własne pytanie: „odpowiedzią może być reakcja klientów” i przechodzi do opowieści o swoim odcinku pracy – o wnętrzu. Wnętrze opisuje jako ‘salon’ – miejsce relaksu, słuchania muzyki i życia towarzyskiego. „Reprezentuje ono skandynawski sposób wykorzystania przestrzeni. Kabina emanuje spokojem przyjemnych kolorów i kształtów, a także materiałów wysokiej jakości. Projekt łączy tradycję i wysoką technikę – połączone jakością wykonawstwa, stwarzającego poczucie dobrobytu”. Mówi o otoczeniu kierowcy, o jego miejscu pracy, które stworzono z możliwie największą prostotą minimalizującą liczbę elementów. „Technika dokonała takiego postępu, że życie kierowcy stało się prostsze. Jednocześnie, siedzące z tyłu dzieci mogą korzystać z wyposażenia informacyjno-rozrywkowego w pełnym zakresie, mając zapewnione takie bezpieczeństwo, jakie dzieci powinny mieć w Volvo”. José Diaz de la Vega może całymi godzinami mówić o wielu zaawansowanych rozwiązaniach i pomysłowych układach zastosowanych w VCC. Ponownie jednak podkreśla, że pomimo stałego rozwoju, nie można zapominać o pochodzeniu samochodu – widocznym w charakterystycznych wyobleniach bocznych: „VCC jest zarazem samochodem, który oferuje zarówno maksimum przyjemności życia jak i poczucie społecznej odpowiedzialności – szwedzkie dziedzictwo przełożone na uniwersalny język. VCC pomaga nam przypomnieć klientom dlaczego kupili Volvo. Mamy skłonności do zapominania o tym.

Podpisy

1.Znany jako Venus Bilo – pierwszy samochód studyjny Volvo pojawił się w roku 1933. Podobieństwa z VCC są uderzające.

2.Pierwszy samochód studyjny Volvo zbudowany w określonych celach – VESC (eksperymentalny bezpieczny samochód Volvo) – wzmocnił reputację firmy jako lidera w dziedzinie bezpieczeństwa. Model ten był również rodzajem prototypu aut póŸniejszej serii 240.

3.Volvo LCP (projekt użycia lekkich podzespołów) był zapowiedzią dalekowzroczności Volvo w dziedzinie stosowania nowych materiałów i Ÿródeł napędu.

4.Stworzony w roku 1992 ECC (ekologiczny samochód studyjny) był zarówno pojazdem doświadczalnym o napędzie hybrydowym jak i studium konstrukcyjnym dla kolejnego Volvo S80.

5.Zaprezentowany w roku 2001 ACC (przygodowy samochód studyjny) pokazał światu, że Volvo jest w drodze do stworzenia SUV – który jesienią roku 2001 – przybrał kształt XC90.

6.Już w roku 1980 Volvo buduje VCC (samochód studyjny Volvo), głownie w celu przebadania konstrukcji modelu Volvo 760. Nowy VCC (wszechstronny samochód studyjny) pokazuje jak może wyglądać wszechstronny model przyszłości.

7.Sven de Smet.

8.José Diaz de la Vega.

INFORMACJE 1

Samochody studyjne Volvo

Przez szereg lat, w i dla Volvo, zbudowano ponad dwadzieścia samochodów studyjnych, eksperymentalnych i specjalnych.

1.Venus Bilo: studium konstrukcyjne (nie było wykonane przez Volvo) z roku 1933.

2.Filip: konstrukcja modelu eksportowego do USA, rok 1952.

3.Elisabeth (Elżbieta) I: studium konstrukcyjne z roku 1953.

4.VESC (eksperymentalny samochód bezpieczny Volvo): studium bezpieczeństwa i konstrukcji, rok 1972.

5.Volvo Viking: studium konstrukcyjne zewnętrznych kształtów nadwozia i jego wnętrza. Twórca: Coggiola, rok 1972.

6.Elektryczny samochód Volvo: pierwszy ekologiczny samochód studyjny Volvo, rok 1977.

7.Eksperymentalna taksówka Volvo: ‘taksówka nowojorska’, rok 1977.

8.VSCC (bezpieczny samochód studyjny Volvo): spełnienie przyszłych norm bezpieczeństwa USA, rok 1978.

9.Tundra: studium konstrukcyjne autorstwa Bertone, rok 1979.

10.   VCC (samochód studyjny Volvo): studium konstrukcyjne i bezpieczeństwa, rok 1980.

11.   Volvo 244 Diesel Turbo Special: paliwo alternatywne i wysokie osiągi, rok 1980.

12.   XD-1: zbudowany dla ustanowienia nowego rekordu prędkości samochodu z silnikiem wysokoprężnym, rok 1981.

13.   LCP (projekt użycia lekkich podzespołów): zbudowany w celu pokazania przyszłościowych rozwiązań ekologicznych i technicznych, rok 1983.

14.   480 kabriolet: Holendersko-włosko-amerykańskie studium konstrukcyjne, rok 1990.

15.   ECC (ekologiczny samochód studyjny): ekologiczny samochód studyjny i studium konstrukcyjne, rok 1992.

16.   ACC (przygodowy samochód studyjny): ‘zakąska’ i model tworzący styl życia, rok 2000.

17.   PCC (wyczynowy samochód studyjny): S60 z silnikiem dużej mocy i zaawansowanymi rozwiązaniami w dziedzinie bezpieczeństwa, rok 2000.

18.   SCC (bezpieczny samochód studyjny): bezpieczeństwo w małym samochodzie, rok 2001.

19.   PCC 2 (wyczynowy samochód studyjny – wersja 2): bezpieczne osiągi w modelu kombi, rok 2001.

20.   ACC 2 (przygodowy samochód studyjny – wersja 2): S60 z silnikiem dużej mocy i zaawansowanymi rozwiązaniami w dziedzinie bezpieczeństwa, rok 2002.

21.   VCC (wszechstronny samochód studyjny): wszechstronny model przyszłości, rok 2003.

22.   Pięć modeli małych samochodów: zbudowane w celu przebadania stosunku opinii publicznej do małych samochodów, rok 2003.

INFORMACJE 2

Więcej o samochodach studyjnych Volvo

Przez lata, Volvo budowało samochody studyjne i eksperymentalne, które miały służyć różnym celom. Poniżej przedstawiono wybór tych najbardziej znanych.

1.Venus Bilo 1933.

Venus Bilo zbudowano na zamówienie Volvo jako studium opływowych kształtów przed wypuszczeniem modelu PV36, który zaprezentowano w roku 1935, znany pod nazwą Carioca.

2.Filip 1952.

Zdecydowany rozpocząć eksport do USA – szef Volvo Assar Gabrielsson uważał, że Volvo powinno tam sprzedawać model inspirowany stylem amerykańskim. Filip był większy, z zarodkowymi płetwami i napędzany silnikiem V8. Pomimo swej atrakcyjności, ostatecznie dopiero model PV, a póŸniej Amazon (znany w USA jako P120), odniósł sukces na tym transatlantyckim rynku.

3.VESC (eksperymentalny samochód bezpieczny Volvo) 1972.

Dwa lata przed wprowadzeniem modeli serii 240, Volvo zbudowało pewną liczbę pojazdów VESC zarówno dla przebadania konstrukcji jak i rozwiązań w dziedzinie bezpieczeństwa. Wyposażony w takie rozwiązania jak strefy zgniotu, zabezpieczenie przy wywrotce na dach, ‘znikającą’ kierownicę, ABS, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa,  poduszki powietrzne, wysuwane zagłówki, wykończenie wnętrza i kamera cofania – VESC wzbudził ogromne zainteresowanie.

4.Elektryczny samochód Volv 1977.

W latach kryzysu paliwowego lat 70-tych Volvo zbudowało dwa egzemplarze swego pierwszego elektrycznego samochodu studyjnego. Był to mały pojazd (długości zaledwie 268 cm) dwumiejscowy. Jednostka napędowa zintegrowana z tylną osią miała moc 9,5 kW  (13 KM) i pozwalała rozpędzić auto do maksymalnej prędkości 70 km/godz.

5.Eksperymentalna taksówka Volvo 1977.

Swoją eksperymentalną taksówkę Volvo opracowało na ogłoszony przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej i kilka innych instytucji odpowiedzialnych za transport publiczny i usługi taksówkowe w Nowym Jorku konkurs na specjalnie skonstruowaną taksówkę    przystosowaną do eksploatacji w warunkach wielkiego miasta. Pojazd stworzony przez Volvo napędzał sześciocylindrowy rzędowy silnik wysokoprężny o mocy 70 KM, który napędzał koła przednie.

6.VSCC (bezpieczny samochód studyjny Volvo) 1978.

Volvo zaprezentowało swój VSCC (bezpieczny samochód studyjny Volvo) w roku 1978.    Poza normalnym wyposażeniem w aucie zainstalowano 25 rozwiązań bezpieczeństwa,    które miały uświadomić władzom amerykańskim istnienie szeregu innowacji, które mogą poprawić bezpieczeństwo ruchu drogowego. W tym samym roku, Volvo 240 zostało ogłoszone normą bezpieczeństwa samochodowego w USA, a NHTSA przeprowadziła próby zderzeniowe na 24 samochodach.

7.VCC (samochód studyjny Volvo) 1980.

VCC opracowano w dużej mierze jako samochód studyjny dla potrzeb modelu Volvo 760, który został wypuszczony zaledwie dwa lata póŸniej. VCC nazwano ‘Volvem lat 80-tych’, nawiązując do jego zwiększonego bezpieczeństwa, małego zużycia paliwa i mniejszej    toksyczności spalin – nie mówiąc o nowoczesnej stylistyce, futurystycznym przyrządom i wykończeniu wnętrza.

8.LCP 2000 (projekt użycia lekkich podzespołów) 1983.

Projekt LCP 2000 obejmował szereg samochodów w różnych wersjach silnikowych do badań paliw różnego rodzaju. LCP zbudowano w znacznej mierze z lekkich materiałów takich, jak aluminium, magnez i tworzywa sztuczne. Zastosowano turbodoładowane silniki wysokoprężne zaś jeden przystosowany był do zasilania innymi paliwami takimi, jak olej rzepakowy. Zawieszenie nadwozia, zawieszenie kół, układ kierowniczy, hamulce i instalacja elektryczna miały wiele najnowszych rozwiązań technicznych, a samochody miały napęd na przednie koła.

9.ECC (ekologiczny samochód studyjny) 1992.

ECC był trzecią propozycją przyszłościowego samochodu ekologicznego Volvo. Model ten, zbudowany niemal w całości z materiałów nadających się do przerobu wtórnego    (recyklingu), miał napęd hybrydowy złożony z turbiny spalinowej i silnika elektrycznego. W zasadzie auto mogło być zasilane dowolnym paliwem, zarówno kopalnym jak i odnawialnym. ECC był również studium konstrukcyjnym i był niemal identyczny z modelem Volvo S80, który miał pojawić się sześć lat póŸniej.

10.   ACC (przygodowy samochód studyjny) 2000.

ACC zaprezentowano parę lat przed wypuszczeniem przez Volvo auta typu SUV (pojazd sportowo rekreacyjny) czyli XC90.Samochód był wyraŸnie pomyślany jako ‘zakąska’ lub    ‘termometr’ do zbadania atmosfery wokół mającego się pojawić nowego modelu. Zainteresowani mogli przekazać swoje poglądy konstruktorom za pośrednictwem internetu.

11.   PCC (wyczynowy samochód studyjny) 2000.

Pierwszy PCC zbudowany i pokazany przez Volvo Cars był oparty na nowym S60. Wyposażony w jeden z najbardziej na świecie zaawansowanych podwozi z regulacją    dynamiczną wg zasady ‘czterech C’ (zasada ciągłej regulacji podwozia), elektronicznie sterowany układ napędu na cztery koła i 300-konny silnik, ten samochód studyjny pokazał    jak może wyglądać samochód przyszłości o wysokich osiągach.

12.   SCC (bezpieczny samochód studyjny) 2001.

SCC to konstrukcja unikalna pod wieloma względami – wizji rozwiązań bezpieczeństwa, których w przyszłości mogą oczekiwać nabywcy. Nawet w małym Volvo. Kiedy kierowca    zajmie miejsce za kierownicą, czujnik obserwuje jego oczy i ustawia fotel tak, aby zapewnić mu najlepsze pole widzenia. Podłoga, pedały, kierownica i konsola środkowa/dŸwignia biegów również zostają automatycznie ustawione tak, aby stworzyć możliwie najbardziej komfortową pozycję siedzącą. Słupki przednie mają ażurową konstrukcję, dzięki czemu są ‘przezroczyste’. Osobiste układy bezpieczeństwa obejmują czujnik pracy serca, który może uruchomić alarm w przypadku pozostawienia w aucie dziecka lub psa lub, gdy we wnętrzu znajdzie się intruz.

13.   PCC 2 (wyczynowy samochód studyjny – wersja 2) 2001.

W odróżnieniu od pierwszego PCC, druga wersja wyczynowego samochodu studyjnego    miała nadwozie typu sedan. Model ten szczycił się tymi samymi wysokimi osiągami i bezpieczeństwem jazdy, a także szeregiem dodatkowych elementów bezpieczeństwa.

14.   ACC2 (przygodowy samochód studyjny – wersja 2) 2002.

Volvo ACC2 opracowano w celu pokazania, że idea Volvo Cross Country ma fascynującą przyszłość. Wnętrze jest niezwykle futurystyczne, a samochód naładowany jest techniką informatyczną, która ciągle należy do przyszłości. Konsola środkowa stanowi gniazdo dla indywidualnego PDA (osobisty asystent cyfrowy), a samochód wyposażono w różne układy, w tym urządzenia wykorzystujące fale radiowe (technika ‘bluetooth’) do    komunikacji ze światem zewnętrznym.

15.   VCC (wszechstronny samochód studyjny) 2003.

Volvo VCC zaprojektowano po to, aby wykazać, że Volvo nadal potrafi produkować duże samochody należące do segmentu premium, bez uszczerbku dla zasadniczych wartości – jakości, bezpieczeństwa i troski o środowisko. VCC jest modelem wszechstronnym z wieloma rozwiązaniami należącymi do ‘pomysłowego luksusu’. Pomimo swej futurystycznej stylizacji, samochód wyraŸnie przypomina opływowe linie Venus Bilo z 1933 roku – aczkolwiek tutaj podobieństwa się kończą! Wnętrze VCC daje mocne wrażenie przyszłości, a przestrzeń bagażowa jest niezwykle praktyczna. Choć silnik osiąga moc 250 KM, zużycie paliwa wynosi zaledwie 6,5 l na 100 km, a to dzięki takim rozwiązaniom jak turbodoładowanie oraz wyłączanie silnika, kiedy samochód jest nieruchomy.

źródło: Biuro Prasowe
Załączniki: